کارشناسی ارشد انگل شناسی پزشکی

انگل‌شناسی علمی است که به وسیله آن شکل خارجی و داخلی و سیر تکامل و طرز سرایت انگل به انسان و حیوان مورد مطالعه قرار می‌گیرد. زندگی انگلی عبارتست از یکی از اشکال هم‌زیستی فیزیولوژیکی بین دو حیوان از دو جنس مختلف که یکی از آنها (انگل) معمولاً کوچک‌تر و ضعیف‌تر بوده و در سطح یا داخل بدن جنس قوی‌تر (میزبان)زندگی و تغذیه می‌کند و در بدن او ایجاد اختلال می‌نماید. این هم‌زیستی ممکن است دایم یا موقت باشد.

بطور کلی انگل شناسی علم پرداختن به موجودات زنده‌ای است که برای بدست آوردن غذا ، بطور موقت و یا دائم در سطح خارجی یا داخل بدن موجودات زنده دیگر زندگی می‌کنند. این علم همچنین به رابطه این موجودات به میزبانان خود می‌پردازد.

انگل شناسی پزشکی در بین شاخه‌های علوم پزشکی و دانشمندان علوم پزشکی اهمیت زیادی پیدا کرده است. انگل شناسی از نظر رشد و توسعه علوم به ویژه کاربردهای طبی، دامپزشکی، کشاورزی و صنایع غذایی اهمیت زیادی دارد.

در ادامه برای آشنایی بیشتر متقاضیان انتخاب رشته کنکور و نیز افرادی که در بازار کار و کاریابی به دنبال آینده شغلی بهتری هستند. اطلاعات بیشتری شامل: برنامه درسی(سرفصل) و تعداد واحد ها، دانشگاه های دارای رشته ارشد انگل شناسی پزشکی، معرفی رشته های دکترای انگل شناسی پزشکی (به منظور ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر آموزش عالی) و معرفی فرصت شغلی و بازارکار این رشته ارایه می شود.

برنامه درسی (سر فصل) ارشد انگل شناسی پزشکی و تعداد واحدها :

تعداد کل واحدها : 32 واحد
دروس اختصاصی : 21 واحد
کارورزی و سمینار : 3 واحد
پایان نامه : 8 واحد

دانلود آخرین نسخه برنامه درسی (سرفصل) و تعداد واحدها ( 527KB)

 

دانشگاههایی که در رشته ارشد انگل شناسی پذیرش دانشجو دارند
بر اساس دفترچه انتخاب رشته ارشد 93

رشته های دکترای انگل شناسی پزشکی (بر اساس دفترچه کنکور دکترای تخصصی علوم پزشکی 92):

فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد انگل شناسی پزشکی می توانند در رشته های زیر در مقطع دکترا ادامه تحصیل دهند:
 

• اپیدمیولوژی

• انفورماتیک پزشکی

• سلامت در بلایا و فوریتها

• سلامت و رفاه اجتماعی

• انگل شناسی پزشکی

• ایمنی شناسی پزشکی

• باکتری شناسی پزشکی

• پزشکی مولکولی

• زیست فناوری پزشکی

• قارچ شناسی پزشکی

• نانوفناوری پزشکی

• توکسین های میکروبی

• حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین

• مدیریت تحقیقات و فناوری در نظام سلامت